بارانداز طباطبایی ( فرحزاد ، کویر مصر ) ؛ پابرهنه شوید و سر به هوا
بازگشت به لیست

بارانداز در رسانه‌ها

لوکیشن‌های «خیلی دور،خیلی نزدیک» آماده پذیرایی از گردشگران

تاریخ : ۲۱ دی ۱۳۸۷   |    منبع : خبرگزاری میراث فرهنگی

فیلم خیلی دور خیلی نزدیک

روستای امیرآباد فقط برای کشاورزی اهالی روستای مصر استفاده می شود و کسی در آن ساکن نیست، در فاصله سه چهار کیلومتری آن، روستای مصر قرار دارد؛ روستایی با ۴۰ خانوار ساکن که بیشتر به کار کشاورزی و دامداری مشغولند و درست در ۳ کیلومتری جنوب مصر، روستای دیگر قرار دارد با نام فرحزاد که ۳ خانوار در آن ساکن هستند. آنها هم به کار کشاورزی و دامداری مشغولند.

چند سالی است که دو روستای مصر و فرحزاد، به دلیل دارا بودن ویژگیهای مناطق کویری و البته بعد از ساخته شدن فیلم خیلی دور، خیلی نزدیک در این مکان، مورد توجه قرار گرفته اند؛ تا جاییکه عده ای از اهالی هر دو روستا به فکر جذب گردشگر و پذیرایی از آنان افتاده‌اند و در این راه موفق عمل کرده اند. اطراف هر دو روستا پوشیده از رمل یا ماسه های بادی است و از جاهای دیدنی نزدیک روستاها، میتوان به چاله سلکنون، تخت عباسی، تخت عروس، نیزار، و دریاچه نمک سلکنون اشاره کرد.

در روستای مصر، علی ابراهیم خانه سنتی (به سبک خانه های کویری) خود را برای استراحت و خوابیدن در اختیار مسافران قرار میدهد (بدون امکانات ویژه) و در صورت درخواست گردشگران، غذایشان را تامین و برنامه های شترسواری و کویرنوردی را اجرا می کند. خانه علی ابراهیم می تواند پذیرای ۱۵ نفر در سه اتاق جداگانه باشد. در این اقامتگاه، سرویس بهداشتی و آشپزخانه مشترک است. روستای مصر دارای دفتر مخابرات است (در هر سه روستا استفاده از تلفن همراه امکان پذیر نیست) و برق روستا از طریق ژنراتور دیزلی تامین می شود.

در روستای فرحزاد اقامتگاهی وجود دارد که حدوداً ۵۰ سال قدمت دارد که درست همزمان با شکل گیری فرحزاد ساخته شده است. این اقامتگاه توسط خانواده طباطبایی اداره می‌شود و دارای ۵ اتاق و ظرفیت ۴۰ نفر است. مجموعه علاوه بر ۵ اتاق، دارای یک حیاط مرکزی، آشپزخانه، ایوان و سرویس های بهداشتی است. در مدخل ورودی مکانی برای برپایی آتش و مراسم آتشونی (شب نشینی) در شبهای کویر تدارک دیده شده است. در این مکان علاوه بر برپایی آتش و شب نشینی های گرم و دوستانه، با چای و سیب زمینی یا چغندر به صورت چال پخت(سیب زمینی یا چغندر را زیر خاکستر داغ و آتش قرار می دهند تا به مرور پخته شود) از مهمانان پذیرایی میشود. کف اتاق ها با گلیم های محلی پوشیده شده و صنایع دستی در تمام فضای خانه دیده میشود، در واقع سعی میشود حس و حال زندگی سنتی و کویری به مسافران القا شود. با توجه به استقبال روزافزون کویرنوردان و مسافران، خانواده طباطبایی در روستای فرحزاد و در نزدیکی همین اقامتگاه خانه ی بزرگتری خریداری کرده اند و درحال حاضر مشغول بازسازی و مرمت آن خانه هست که تا نوروز سال ۱۳۸۸ آنجا هم قابل استفاده خواهد شد. طبخ غذاهای موردنیاز میهمانان به عهده ی همسر و عروس طباطبایی است. ظهرها غذاهایی که به همراه برنج است آماده میشود: چلو مرغ، قیمه، قرمه سبزی و شام هم غذاهایی که با نان خورده میشوند: آبگوشت، کشک یا کلجوش، کتلت با گوشت شتر، جوجه کباب و … درصورت امکان و درخواست مهمانان غذاهای محلی هم در لیست غذایی جای میگیرند: ۱- سورُک، کُرنو و دیگر نانهای محلی. ۲- جوشبَرَه یا دوشبارَه که با خمیر، سبزی شلغم و کشک آماده میشود. ۳- شُل شُلی که نوعی خمیر پخته شده است و با روغن حیوانی و شیره ی خرما استفاده میشود. ۴- اُماچِ تَرف که نوعی آش ترش است (تَرف همان قَره قوروت است). ۵- هَفت تُخمَه یا کاچی که بسیار مقوی و گرم است و بیشتر برای زنانی که تازه وضع حمل کرده اند استفاده میشود (از نبات، روغن حیوانی و آرد برنج و هِل و ۷ نوع دانه یا بذر گیاهان مختلف درست میشود که به صورت پودر و مخلوط با هم مورد استفاده قرار میگیرد. بذرها عبارتند از: بذر شوید، بذر گشنیز، بذر رازیانه، سیاه دانه، زیرهی سبز و …) ۶- ترف آب یا تَرفو که نوعی اشکنه محلی است. ۷- گُنده چی که با معاش یا مآش صحرایی و علف پیاز خشک شده تهیه میشود.

از دیگر نقاط دیدنی این منطقه میتوان به دریاچه نمک خور واقع در ۵۰ کیلومتری جاده خور – طبس، روستای گرمه، روستای محمدآباد کوره گز، روستای عروسان، جاده کاروان گذر عروسان – بیدستان، جاده آف رود ابراهیم زهرا، ریگ کله و کویر مرکزی اشاره کرد.

از تهران برای رسیدن به این سه روستا، دو راه وجود دارد: ۱) تهران – سمنان  دامغان – معلمان  جندق. از جندق تا مصر ۴۰ کیلومتر جاده ی خاکی در پیش است که حدود ۱ ساعت طول میکشد. از تهران تا جندق جاده آسفالت و از تهران تا دامغان هم جاده دو بانده است. ۲) تهران – قم – کاشان – اردستان – نائین – انارک  چوپانان – چاهملک – فرخی و بعد از روستای فرخی و نرسیده به شهر خور در سمت چپ جاده، جادهای فرعی جدا میشود که مسافران را به سه روستای فوق هدایت میکند. تمام طول مسیر آسفالت است به جز فاصله ی مصر تا فرحزاد و از تهران تا نائین هم جاده دو بانده است. هر یک از دو مسیر فوق حدود ۷۰۰ کیلومتر طول دارند و با اتومبیل سواری حدود ۹ ساعت طول می کشد.