۳کیلومتر مانده به فرحزاد، روستایی با نام «مصر» یا قرار دارد؛ فاصله بین روستای مصر تا فرحزاد، مملو است از تپههای ماسهای و رملهای بزرگ و کوچک که بسیاری از گردشگران را به یک پیادهروی نیمه سنگین یک ساعته دعوت میکند. این رملها به اضافه معدود نخلستانهایی که حالا برخی از آنها نیز خشک شده، اصلیترین جاذبه مصر هستند. البته در این روستا، برخی صنایعدستی منطقه نیز به فروش میرسد و همین امر هم میتواند گردشگران را به خود جذب کند.
اهالی قدیمی روستای مصر میگویند حدود صد سال پیش چوپانها در این مناطق برای گوسفندهایشان به دنبال آب بودند. چاههایی را هم حفر میکردند اما به آب نمیرسیدند. چوپانی به نام یوسف، چاهی را نزدیک کوهی حفر میکند و به آب فراوانی میرسد. اگر چه این چاه عمیق بود، اما آب خوبی داشت و تا مدتها چوپانها از این آب استفاده کردند. پس از آن یوسف چوپان به این فکر افتاد که این آب را توسط قنات به سطح زمین منتقل کند. او از خوانین منطقه برای حفر قنات کمک میگیرد تا آب این قنات در جایی که امروز مصر نام دارد، به سطح زمین میرسد و کم کم کشاورزیهای کوچکی شکل گرفت. بعد از مدتی چوپانها و کشاورزانی از جندق به مصر امروزی نقل مکان کردند و سکنی گزیدند. عدهای از مردم، این آبادی تازه شکل گرفته را «مزرعه یوسف» و عدهای دیگر به دلیل داشتن چاه عمیق آن را «چاه دراز» نامیدند. اما یوسف بعد از مدتی با الهام گرفتن از قرآن و سوره یوسف اسم این مزرعه را «مصر» گذاشت.
جالب است بدانید هنوز پیرمردان و پیرزنانی هستند که این روستا را به اسم «چاه دراز» صدا میزنند. البته این روایات در منابع مکتوب به ثبت نرسیدهاند و در بین مردمان بومی این منطقه سینه به سینه چرخیده است.